Ο Φαγάνας για όσους θυμούνται, είναι ένας αργυροπελεκάνος, ο οποίος το 2013, εντοπίστηκε τραυματισμένος στην άσφαλτο, στην περιοχή της Πρέσπας. Αφού. δέχθηκε την πολύτιμη φροντίδα της ΑΝΙΜΑ, αφέθηκε ελεύθερος μετά την τοποθέτηση δαχτυλιδιού.
Παρά τις δυσοίωνες προβλέψεις, λόγω του συντριπτικού κατάγματος κνήμης του, ο Φαγάνας, δυνατός και πεισματάρης, βάλθηκε να μας διαψεύσει!
Από τότε, έχει εντοπιστεί σε διάφορους υγρότοπους και αυτές τις ημέρες, όπως μας ενημέρωσε ο Π.Ιωαννίδης, από τη Μονάδα Διαχείρισης Εθνικών Πάρκων Δέλτα Έβρου και Δαδιάς του ΟΦΥΠΕΚΑ, Δέλτα Έβρου, εμφανίστηκε και πάλι στο Δέλτα του Ποταμού.
Ο Φαγάνας συνεχίζει τις περιπέτειές του, ενώ παράλληλα, εξακολουθεί να μας θυμίζει την αξία της δακτυλίωσης καθώς λαμβάνουμε σημαντικές πληροφορίες ως προς το χρόνο επιβίωσης των πουλιών και βεβαίως, ως προς τις μετακινήσεις τους και τη χρήση των υγροτόπων!
Η ιστορία του Φαγάνα
Η Εταιρεία Βιοποικιλότητας αναφέρει:
Τον Ιούλιο του 2013 βρήκαμε τραυματισμένο έναν αργυροπελεκάνο στην Κούλα, στον ισθμό μεταξύ της Μικρής και της Μεγάλης Πρέσπας. Ένα νεαρό πουλί που μόλις είχε αρχίσει να πετάει αλλά οι πρώτες πτήσεις του δεν πήγαν πολύ καλά και βρέθηκε με σπασμένη κνήμη.
Ο πελεκάνος στάλθηκε για περίθαλψη και υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση από τη φοβερή ομάδα της ΑΝΙΜΑ – Σύλλογος Προστασίας και Περίθαλψης Άγριας Ζωής. Σιγά σιγά ανένηψε και απελευθερώθηκε ένα μήνα μετά στην Πρέσπα.
Ο Φαγάνας, όπως τον ονόμασε η Μαρία Γανωτή, γιατί δεν χόρταινε να τρώει τα ψάρια που του έφερναν, δακτυλιώθηκε πριν την απελευθέρωσή του από την ΕΠΠ. Στη συνέχεια, υπήρξαν αρκετές επανευρέσεις σε άλλους υγροτόπους που μας γέμισαν χαρά καθώς ήταν φανερό ότι είχε ξεπεράσει τον τραυματισμό του. Μέχρι το 2017 είχε παρατηρηθεί και φωτογραφηθεί στην Κερκίνη και στο Δέλτα του Έβρου.
