![Φωτοβολταϊκά στη στέγη: Έως 75% η επιδότηση [Αναλυτικά κριτήρια & δικαιούχοι]](https://evrospost.gr/wp-content/uploads/2023/03/solar-gb20226118_1200.jpg-360x180.png)
Εκτενές ρεπορτάζ αφιερώνει η εφημερίδα New York Times για το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης και την «στρατιωτική του αναβάθμιση», ενώ σημαντικό μέρος του άρθρου αναφέρεται και στην αμερικανο-ρωσική «διένεξη», για το ποια επιχειρηματικά συμφέροντα θα ελέγξουν το λιμάνι.
Σύμφωνα με τους New York Times, το αδιάφορο λιμάνι της Αλεξανδρούπολης στη βορειοανατολική Ελλάδα έχει αναλάβει κεντρικό ρόλο στην αύξηση της στρατιωτικής παρουσίας των ΗΠΑ στην Ανατολική Ευρώπη, με το Πεντάγωνο να μεταφέρει τεράστια οπλοστάσια μέσα από εδώ, σε αυτό που περιγράφει ως προσπάθεια περιορισμού της ρωσικής επιθετικότητας. Αυτή η ροή έχει εξοργίσει, όχι μόνο τη Ρωσία αλλά και τη γειτονική Τουρκία, υπογραμμίζοντας πώς ο πόλεμος στην Ουκρανία αναδιαμορφώνει τις οικονομικές και διπλωματικές σχέσεις της Ευρώπης.
Αύξηση των στρατηγικών διακυβεύσεων είναι η επικείμενη πώληση του λιμανιού της Αλεξανδρούπολης. Τέσσερις όμιλοι εταιρειών ανταγωνίζονται για να αγοράσουν ένα μερίδιο ελέγχου – δύο κοινοπραξίες περιλαμβάνουν αμερικανικές εταιρείες, που υποστηρίζονται από την Ουάσιγκτον, και δύο έχουν δεσμούς με τη Ρωσία αναφέρει το ρεπορτάζ της εφημερίδας και προσθέτει:
Η Ελλάδα και η Ρωσία μοιράζονται βαθείς ιστορικούς, οικονομικούς και πολιτιστικούς δεσμούς με επίκεντρο την κοινή ορθόδοξη χριστιανική θρησκεία. Οι Έλληνες είναι από τους λίγους Ευρωπαίους που θέλουν σε μεγάλο βαθμό να διατηρήσουν οικονομικούς δεσμούς με τη Ρωσία, δείχνουν οι δημοσκοπήσεις. Αλλά ο πόλεμος στην Ουκρανία έχει τεντώσει άσχημα αυτούς τους δεσμούς.
Η κατοχή ουκρανικών εδαφών έχει χτυπήσει την ευαίσθητη χορδή των Ελλήνων, πολλοί από τους οποίους βλέπουν παραλληλισμούς μεταξύ της αυτοκρατορικής ρητορικής του Προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν της Ρωσίας και των εδαφικών διεκδικήσεων της Τουρκίας, της οποίας ο προκάτοχος, η Οθωμανική Αυτοκρατορία, κυβέρνησε την Ελλάδα για αιώνες. Η κατάσταση των Ουκρανών έχει επίσης απήχηση στις ελληνικές οικογένειες των οποίων οι πρόγονοι διέφυγαν από τα τουρκικά πογκρόμ στις αρχές του 20ού αιώνα.
Η ποσότητα πολεμικού υλικού που μεταφέρθηκε από τις Ηνωμένες Πολιτείες αυξήθηκε σχεδόν 14 φορές από πέρυσι
Στη συνέχεια η New York Times σημειώνουν, ότι η ποσότητα πολεμικού υλικού που διακινήθηκε από τις Ηνωμένες Πολιτείες μέσω της Αλεξανδρούπολης αυξήθηκε σχεδόν δεκατέσσερις φορές από πέρυσι –πριν από τον πόλεμο. Αμερικανοί αξιωματούχοι λένε ότι ο εξοπλισμός προορίζεται αποκλειστικά για αμερικανικές στρατιωτικές μονάδες που σταθμεύουν στην Ανατολική και Βόρεια Ευρώπη και όχι για την Ουκρανία.
Το άλμα της δραστηριότητας είναι μια δραματική ανατροπή για ένα μικρό λιμάνι που παρέμεινε σε μεγάλο βαθμό αδρανές για σχεδόν μια δεκαετία, μπλοκαρισμένο από μια βυθισμένη φορτηγίδα που αφαίρεσε το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ το 2019.
«Αυτό που κάναμε είναι να μετατρέψουμε το λιμάνι σε έναν δυναμικό κόμβο στρατιωτικών επιχειρήσεων», δήλωσε ο Andre Cameron, ο οποίος επιβλέπει τη στρατιωτική επιμελητεία των ΗΠΑ στο λιμάνι. «Δεν έχει ξαναγίνει τίποτα παρόμοιο εδώ».
Τοπικοί αξιωματούχοι δηλώνουν, ότι ελπίζουν οι στρατιωτικές αναβαθμίσεις στο λιμάνι να προσελκύσουν επενδύσεις σε άλλες βιομηχανίες, μετατρέποντας την Αλεξανδρούπολη σε εμπορικό κόμβο για τη Βουλγαρία, τη Ρουμανία και ακόμη και την αποκλεισμένη Ουκρανία.
Ποιος από τους επιχειρηματικούς ομίλους θα διαχειριστεί το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης;
Στο δεύτερο μέρος του ρεπορτάζ της εφημερίδας, γίνεται αναφορά στους επιχειρηματικούς ομίλους, που ανταγωνίζονται για να διαχειριστούν το λιμάνι.
Μια ομάδα ηγείται από τον Ιβάν Σαββίδη, έναν Ρωσο-Έλληνα ολιγάρχη που έχει υπηρετήσει στο ρωσικό κοινοβούλιο και συμμετέχει σε μια επιτροπή εξωτερικών σχέσεων συμβουλεύοντας τον Πούτιν. «Έλληνας από γέννηση, Ρώσος από τον τρόπο ζωής, Ορθόδοξος από την πίστη», αναφέρει μια δήλωση στην ιστοσελίδα του Σαββίδη, η οποία περιλαμβάνει μια φωτογραφία του με τον Πούτιν.
Η προσφορά του Σαββίδη μπορεί να περιπλέκεται λόγω της ιδιοκτησίας του στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης, του δεύτερου μεγαλύτερου στην Ελλάδα, το οποίο θα μπορούσε να παραβιάζει τους νόμους περί ανταγωνισμού. Ο εκπρόσωπός του αρνήθηκε να σχολιάσει.
Ένας άλλος πλειοδότης, θυγατρική ενός ελληνικού ομίλου ετερογενών δραστηριοτήτων, του Ομίλου Copelouzos, είναι πιο περίπλοκος, υπογραμμίζοντας τους μεταβαλλόμενους οικονομικούς δεσμούς της Ελλάδας.
Ο Κοπελούζος είναι ο τοπικός εταίρος της κρατικής ρωσικής εταιρείας φυσικού αερίου Gazprom και, σε μια κοινοπραξία που ονομάζεται Prometheus Gas, είναι ο τρίτος μεγαλύτερος προμηθευτής φυσικού αερίου στην Ελλάδα. Ο Όμιλος Κοπελούζου κατασκεύασε – και μέχρι το 2016 λειτουργούσε – το αεροδρόμιο της Αγίας Πετρούπολης, Ρωσία.
Η εφημερίδα σημειώνει ότι για τον ιδρυτή της κοινοπραξίας, Δημήτριο Κοπελούζο υπάρχει ενα διπλωματικό σημείωμα που γράφτηκε από τον πρεσβευτή των ΗΠΑ στην Ελλάδα το 2007 και δημοσιεύτηκε από το WikiLeaks με τίτλο: «Gazprom με οποιοδήποτε άλλο όνομα;». Οι ανταγωνιστές και οι επικριτές του Κοπελούζου λένε ότι αυτοί οι δεσμοί τον καθιστούν ευάλωτο στις πιέσεις της Gazprom, θέτοντας σε κίνδυνο το μέλλον των στρατηγικών επιχειρήσεων της Αλεξανδρούπολης.
«Υπάρχουν σημαντικές ανησυχίες επειδή η κατάσταση με τη Ρωσία μπορεί να επιδεινωθεί», δήλωσε ο Τζον Χαραλαμπάκης, ιδιοκτήτης της Black Summit Financial Group, μιας αμερικανικής εταιρείας διαχείρισης περιουσιακών στοιχείων που ανταγωνίζεται για τον έλεγχο της Αλεξανδρούπολης. «Το γεγονός ότι η Ρωσία χρησιμοποιεί την ενέργεια ως όπλο είναι ένας σημαντικός παράγοντας».
Ορισμένα μέλη του Κογκρέσου συμμερίζονται τις ανησυχίες για τους ρωσικούς δεσμούς του Κοπελούζου, σύμφωνα με δύο μέλη του προσωπικού του Κογκρέσου που γνωρίζουν το θέμα. Μίλησαν υπό τον όρο της ανωνυμίας επειδή δεν είχαν εξουσιοδότηση να μιλήσουν στα μέσα ενημέρωσης.
«Ο όμιλος έχει πολλές συνεργασίες σε όλο τον κόσμο με πολλές εταιρείες», δήλωσε ο Ιωάννης Αράπογλου, γενικός διευθυντής του Ομίλου Κοπελούζου. Η Prometheus Gas «είναι μόνο ένα από αυτά, και σχετικά μικρό για το μέγεθος της εταιρείας».
Σημειώνεται ότι η οικογένεια Κοπελούζου επένδυσε στο έργο κατασκευής του τερματικού σταθμού υγρού φυσικού αερίου κοντά στην Αλεξανδρούπολη, με σκοπό να μειώσει την εξάρτηση των Βαλκανίων από το ρωσικό αέριο ενισχύοντας τις προμήθειες από τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Από την πλευρά του, ο Χαραλαμπάκης, ο Αμερικανός επιχειρηματίας, είπε ότι το ενδιαφέρον του για το λιμάνι ξεκίνησε το 2018, όταν ο τότε πρέσβης της Ουάσιγκτον στην Ελλάδα, Τζέφρι Πάιατ, του είπε ότι οι αμερικανικές εταιρείες πρέπει να αρχίσουν να ανταγωνίζονται τη Ρωσία και την Κίνα για επιρροή εκεί.
Η αυξανόμενη προσοχή της Ουάσιγκτον τονίστηκε την Τετάρτη 17/8, όταν ο γερουσιαστής Robert Menendez, D-N.J., πρόεδρος της Επιτροπής Εξωτερικών Σχέσεων, πραγματοποίησε μια αιφνιδιαστική επίσκεψη στην Αλεξανδρούπολη.
Η Ελλάδα ιδιωτικοποιεί σταθερά στρατηγικά περιουσιακά στοιχεία από τότε που ξεκίνησε η κρίση χρέους της το 2009. Το λιμάνι της Θεσσαλονίκης πήγε στον Σαββίδη, ενώ το μεγαλύτερο λιμάνι του Πειραιά, στην Ελλάδα, σε κινεζική κρατική εταιρεία.
Ο Πάιατ, ο οποίος εγκατέλειψε το αξίωμα τον Μάιο, έχει μιλήσει συχνά υπέρ των δύο αμερικανικών υποψηφιοτήτων για την Αλεξανδρούπολη. Ο άλλος Αμερικανός πλειοδότης, η Quintana Infrastructure & Development, αρνήθηκε να σχολιάσει.
Η στροφή του Ομίλου Κοπελούζου προς τους Αμερικανούς εταίρους αντικατοπτρίζει τη μεταβαλλόμενη οικονομική πραγματικότητα της Ελλάδας, καθώς η ρωσική οικονομία υπό την επιβολή κυρώσεων και συρρίκνωση παρέχει λιγότερες ευκαιρίες.
Αυτή η πραγματιστική προσέγγιση επαναλαμβάνεται και στην Αλεξανδρούπολη. Τοπικοί αξιωματούχοι και επιχειρηματίες ελπίζουν ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία και οι περιφερειακές εντάσεις θα μετατρέψουν το λιμάνι σε εναλλακτική οδό ανεφοδιασμού που θα παρακάμπτει τα στενά που ελέγχονται από την Τουρκία προς τη Μαύρη Θάλασσα.
Το δημοσίευμα των New York Times κλείνει με μια δήλωση του Διευθύνοντα Συμβούλου του Οργανισμού Λιμένος Αλεξανδρούπολης Κωνσταντίνου Χατζηκωνσταντίνου, ο οποίος ανέφερε: «Κάθε κρίση δημιουργεί ευκαιρίες».
Με πληροφορίες από το άρθρο των New York Times
