Σε άρθρο του, ο Ομότιμος καθηγητής Δασοκομίας Α.Π.Θ., Θεαχάρης Ζάγκας, Ειδικός Διαχείρισης Αστικού Πρασίνου αναφέρει:
Το δημοτικό άλσος νοτίως του νέου κλειστού Δημοτικού κολυμβητηρίου, στην περιοχή του παλιού φυτωρίου του Δασαρχείου, αποτελεί σήμερα έναν πολύτιμο και αναντικατάστατο φυσικό πνεύμονα στο δομημένο αστικό περιβάλλον της Αλεξανδρούπολης.
Πρόκειται για ένα μικτό, αστικό άλσος, διαφόρων κωνοφώρων και πλατύφυλλων βασικών ειδών με ιδιαίτερη αισθητική αξία, το οποίο φυτεύτηκε πριν από πενήντα περίπου χρόνια. Τα δάση με τα δέντρα τους, ρυθμίζουν τις υψηλές θερμοκρασίες και την υγρασία του αέρα, λειτουργώντας ως κλιματιστικές συσκευές τεράστιας ισχύος.
Επομένως, συνδράμουν στη σωματική υγεία του ανθρώπου, αναβαθμίζουν την αισθητική του τοπίου και συμβάλλουν στην ψυχική υγεία των ανθρώπων.
Τα δέντρα μειώνουν την ατμοσφαιρική ρύπανση αφού κατακρατούν τα αιωρούμενα σωματίδια (σκόνη, αιθάλη κτλ), μειώνουν αποτελεσματικά τους ρυπαντές κάθε είδους, καθώς απορροφούν σημαντικές ποσότητες οξειδίου και όζοντος της ατμόσφαιρας.
Τα δέντρα των αστικών χώρων, μετριάζουν τη λάμψη η οποία προκαλείται από την αστική ακτινοβολία, όταν αυτή προσπίπτει άμεσα ή αντανακλάται σε γυάλινες ή μεταλλικές επιφάνειες, όπως και τη λάμψη που προέρχεται από τους προβολείς των αυτοκινήτων τη νύχτα, το φως των δρόμων και των φωτεινών επιγραφών.
Τα αστικά άλση, αποτελούν ιδανικούς χώρους για περιπάτους αναψυχής και φέρνουν τους ανθρώπους σε επαφή με τη φύση. Για το λόγο αυτό, τα άλση αποτελούν πολύτιμο περιβαλλοντικό αγαθό που αδάπανα απολαμβάνει ο κάθε άνθρωπος και ως εκ τούτου, προστατεύεται άμεσα από το άρθρο 24 του Συντάγματος.
Η ελάχιστη αναλογία πρασίνου, η οποία προβλέπεται από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγεία για τις σύγχρονες πόλεις, είναι 8-10τ.μ. ανά κάτοικο.
Μια υγιής όμως, οικολογική λειτουργία της πόλης, απαιτεί 15-20 τ.μ. καλοδιατηρημένου και όμορφα κατανεμημένου αστικού πρασίνου ανά κάτοικο.
Στην Αλεξανδρούπολη, η αναλογία πρασίνου ανά κάτοικο σήμερα, βρίσκεται στα 2.5 τ.μ.
Επομένως, το δημοτικό άλσος του φυτωρίου, θα πρέπει να προστατευθεί ως κόρη οφθαλμού από κάθε μορφής κίνδυνο, να φροντιστεί και να διαμορφωθεί κατάλληλα, έτσι ώστε να μετατραπεί σε ένα άλσος αναψυχής, φιλικό και επισκέψιμο, στην υπηρεσία των δημοτών της πόλης.
Μια πόλη με δενδροστοιχίες, πάρκα και άλση, στις προαναφερόμενες αναλογίες, είναι μια σύγχρονη, βιώσιμη πόλη. Μια πόλη όμως χωρίς δένδρα, είναι μια εχθρική για τους κατοίκους της, αβίωτη πόλη.